در دیگ های چدنی گرمای حاص از احتراق مشعل باعث گرم شدن آب داخل دیگ می شود. گرمای زیادی از طریق دودکش از دیگ آبگرم خارج می شود. برای بالا بردن بازده دیگ چدنی ، دیگ ها را طوری طراحی می کنند که گاز های خروجی در داخل دیگ چدنی چندین مسیر را طی کند که گرمای گاز های خروجی بیشتر توسط آب داخل دیگ جذب شود. دیگ چدنی براساس تعداد مسیر های گاز خروجی به چند دسته تقسیم می شوند.
1- دیگ آبگرم تک پاس : در این نوع دیگ چدنی گازهای حاصل از احتراق مشعل از طریق دودکش خارج می گردد. بازده دیگ چدنی تک پاس بسیار پائین بوده و گرمای زیادی از طریق دودکش هدر می رود. این نوع دیگ آبگرم دیگر تولید نمی شوند.
2- دیگ آبگرم دو پاس : دودکش در این نوع دیگ چدنی در جلوی دیگ آبگرم قرار دارد گاز های خروجی یک بار به انتهای دیگ هدایت می شود و سپس به طرف جلوی دیگ می آید و از طریق دودکش خارج می گردد. بازده دیگ ابگرم دو پاس بیشتر از دیگ تک پاس است.
3- دیگ چدنی سه پاس : در این نوع دیگ آبگرم گاز های خروجی سه مسیر را در داخل دیگ طی می کند. بنابراین گرمای بیشتری توسط آب داخل دیگ جذب شده و دمای هوای خروجی کمتر می شود. بازده این نوع دیگ چدنی مطلوب بوده و بیشتر دیگ های چدنی امروزی به صورت سه پاس ساخته می شوند.